Een plaats van barmhartigheid. Medemenselijkheid. Waar je ondanks je menselijk tekort jezelf aanvaard weet. Jij mag er zijn. Welmoed Vlieger schreef er een mooie column over die mij oproept om die plaats te bieden.

Laatst bladerde iemand mijn folder door die het vervolgens de kwalificatie 'nogal zweverig' gaf. Dat wordt vaak gezegd van spiritualiteit en ik zie het als een uitdaging om het in no nonsense woorden te gieten. Blijkbaar heb ik dus nog werk te doen! :-) Sharda Nandram, hoogleraar hindoe-spiritualiteit en samenleving aan de Vrije Universiteit Amsterdam, zegt: "Voor mij betekent spiritualiteit erachter komen hoe je jouw kwaliteiten die voor een groot deel nog onbenut zijn, tot volle bloei kunt laten komen. Daar is niets zweverigs aan."

In de stiltes valt de scheiding weg. Scheiding is de bron van lijden. De breuk tussen mens en mens, tussen mens en omgeving, tussen het goede en het kwade in jezelf. Ieder mens moet overleven in scheiding, en hoe mooi is het als dat even wegvalt. 

Ook filosoof Welmoed Vlieger hekelt de toenemende medicalisering van levensvragen rond angst, tegenslag en verlies, waardoor mensen onnodig in de ggz belanden.

Het fenomeen burn-out is een groeiende bron van zorg en aandacht. Christa Compas - directeur van het Humanistisch Verbond - en Bas Tomassen - directeur van Medisch Expertise Centrum Sitagre - vragen erkenning voor geestelijke zorg in het gewone, werkende leven van mensen.

Op Netflix gekeken naar de zesdelige serie After Life, die tussen de harde grappen en het venijn pareltjes van levenswijsheid laat zien. Ik ging van gêne naar schaterlach naar ontroering. En dan krijg je als extra cadeautje ook nog de mooiste muziek te horen. Zoals het prachtige Into my arms van Nick Cave. 

Haemin Sunim is een Koreaanse zenboeddhist met een even eenvoudige als inspirerende boodschap: meer imperfectie zorgt voor meer compassie. Om te beginnen compassie voor jezelf.

In een interview (Letter & Geest 23 december 2018) geeft psychiater en hoogleraar Iris Sommer een interessante inkijk in het menselijk bewustzijn en dat we door te denken met aandacht een ruimer beeld krijgen van wat er om ons heen gebeurt.  

In een prikkelend interview (Brabants Dagblad 22 december 2018) stelt bestuurssocioloog Mark van Ostaijen dat het ideaal van de onbegrensde individuele vrijheid zijn grenzen kent. "Opnieuw zoeken naar onderlinge binding kan geen kwaad. Betekenisgeving ontstijgt het individu." 

Een inspirerend interview met theoloog Miroslav Volf (Trouw, 9 november 2018), waarin hij zegt: "We reflecteren maar weinig op wat we werkelijk belangrijk vinden en staren ons blind op de middelen om die niet gereflecteerde doelen te bereiken."