Laatst bladerde iemand mijn folder door die het vervolgens de kwalificatie 'nogal zweverig' gaf. Dat wordt vaak gezegd van spiritualiteit en ik zie het als een uitdaging om het in no nonsense woorden te gieten. Blijkbaar heb ik dus nog werk te doen! :-) Sharda Nandram, hoogleraar hindoe-spiritualiteit en samenleving aan de Vrije Universiteit Amsterdam, zegt: "Voor mij betekent spiritualiteit erachter komen hoe je jouw kwaliteiten die voor een groot deel nog onbenut zijn, tot volle bloei kunt laten komen. Daar is niets zweverigs aan."
Het interview dat Sharda Nandram gaf aan Trouw (6 augustus 2019) getuigt van een heldere en concrete kijk op het containerbegrip spiritualiteit. Een kijk waar ik me goed bij voel. Ik verdiep me al enkele maanden in het boek Tussen naam en identiteit waarin emeritus-hoogleraar Tjeu van Knippenberg een model van zielzorg uiteenzet die zich richt op het levensverhaal van mensen. In het concrete, alledaagse bestaan van mensen heeft de ziel weet van het mysterie dat het leven óók is. De ziel huist op de grens van zichtbaar en onzichtbaar, van buitenkant en binnenkant, van werelds en heilig. Knippenberg stelt dat de werkelijkheid waarnemen vanuit de ziel een intensief contact veronderstelt met wat feitelijk aanwezig is: daar ligt het Geheim. Sharda Nandram zegt het zo: "Je moet op zoek naar een anker. Dat kan van alles zijn, zolang het maar een bron van zingeving in iemands leven is. Sommigen ervaren een diepere betekenis van hun leven tijdens het beoefenen van yoga of bij een pelgrimstocht; anderen tijdens het fietsen of tuinieren. Het gaat om het vinden van die betekenisvolle ervaring. Spiritualiteit ontwikkelen is die bron van zingeving ontdekken, voelen en erop durven rekenen. Spiritualiteit is dus eigenlijk heel dicht bij jezelf blijven."
Lees hier het hele interview met Sharda Nandram.
Reactie plaatsen
Reacties